Voor het eerst helemaal alleen weg van huis, naar een land met een totaal andere cultuur, dat is een hele ervaring! Het eerste contact met het gastgezin verliep wat moeizaam, maar algauw bleek dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Ik was jarig op de eerste lesdag en werd bij thuiskomst door de vader van het gastgezin verrast met een boeket bloemen en de gastfamilie nam me mee uit eten naar een visrestaurant, waar de accommodatiemanager plots opdook om me chocolade te brengen! De eerste lesdag was dus een succes, zeker ook door de gemotiveerde studenten en gepassioneerde leerkrachten, die de lessen erg aangenaam maakten.
De gemeenschappelijke ruimte van de school sprak meteen aan door de grote ruimte en het vele licht. De middagpauze is echter redelijk kort, dus at ik meestal pas na de intensieve les, aangezien het in Marokko de gewoonte is om ook ’s avonds redelijk laat te eten.
Safaa, de directrice van de school is net als de leerkrachten en de mensen van het gastgezin erg vriendelijk. Ze is steeds aanwezig en je kan bij haar terecht met al je vragen. Ze maakt steeds tijd voor je vrij en heeft het beste voor met alle studenten.
Ook Lotfi, de accommodatiemanager die tevens de excursies regelt, doet er alles aan om de studenten een goed gevoel te geven.
Een gezamenlijk bezoek aan de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad lijkt mij zeker interessant om de studenten beter te leren kennen buiten klasverband. Fijn was wel dat er op vrijdag wat op school georganiseerd werd: de ene week kregen de meisjes henna en aten we samen couscous, de andere week aten we samen met alle studenten en leerkrachten in een Riad.
Over het algemeen was mijn ervaring met Sprachcaffe zeker positief, vooral door de ontzettend aangename – bijna familiale – sfeer in de school.
What do you think?