“Ik had nooit gedacht, dat ik op mijn 50ste nog eens terug zou gaan naar school, maar in augustus ging ik met ESL 3 weken naar Australië samen met mijn dochter en mijn nichtje…” In dit Facebookbericht – geplaatst door Monica, 50 jaar, uit het Italiaanssprekend deel van Zwitserland – klinkt al haar enthousiasme en verrassing door, toen zij zich realiseerde dat er geen leeftijdsgrens is wanneer je aan een nieuw avontuur begint!
Monica, vertel ons eerst eens hoe je op het idee kwam om op een taalreis naar Australië te gaan met je dochter en je nichtje. Wat zijn de redenen, waardoor jij, Lilia en Martina kozen voor deze verrassende bestemming?
Mijn dochter Lilia was de eerste die besloot om op een taalreis naar het buitenland te gaan. Nadat ze klaar was met haar middelbare school, vertelde ze ons over haar wens om een sabbatical jaar te nemen om een vreemde taal te gaan leren, voordat zij naar de universiteit zou gaan in Duitssprekend Zwitserland. Mijn man en ik bespraken het en besloten dat een dergelijke ervaring heel goed voor haar ontwikkeling zou zijn. Mijn nichtje Martina vond het idee van de reis ook leuk en besloot om de ervaring met Lilia te gaan delen. Terwijl de meisjes met elkaar overlegden over de bestemming, de cursus en de accommodatiemogelijkheden, realiseerde ik me, dat ik zoiets nog nooit in mijn leven had gedaan. En hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik een klein stemmetje in mijn hoofd hoorde zeggen: “Waarom niet?”
Ik besprak het met mijn gezin en het was fijn om te merken hoeveel bijval ik kreeg van iedereen; ze vertelden me om deze kans te pakken en met de meisjes mee te gaan.
Voor wat de bestemming betreft waren meisjes nog aan het twijfelen tussen Australië en Canada, maar uiteindelijk kozen ze voor Australië, voornamelijk om het klimaat.
Waarom koos je voor een taalreis in plaats van een normale vakantie in Australië?
Ik was niet zo geboeid door de vakantie op zich, maar veel meer door het idee om terug naar school te gaan samen met mijn dochter en mijn nichtje. Dit ging over het dagelijks leven ervaren samen met andere studenten, en dat zou inhouden: huiswerk, dagen aan het strand en avondjes uit… speciale momenten waar ik erg blij van zou worden en waardoor ik geholpen zou worden om mijn Engels te verbeteren. En natuurlijk maakte de betovering van Australië alles nog beter.
Kwamen jouw lestijden een beetje overeen met die van Lilia en Martina?
Helemaal niet. Toen we bij Lexis aankwamen, de taalschool in Perth, legden we een entreetoets Engels af, om in de goede klas geplaatst te worden. Lilia was gevorderd (voorbereiding op het C2 examen), ik was een B2 en Martina was beginner, dus we zaten allemaal in een andere klas en we zouden elkaar tijdens de pauzes of lunchtijd zien.
Vertel ons eens over je vrije tijd: heb je een speciale activiteit ondernomen of een excursie naar Perth of in de omgeving, waarover je iets wil vertellen?
Australië is zo groot en de plaatsen om te bezoeken zijn onbeperkt… Omdat ik maar 3 weken had, probeerde ik de meest interessante dingen te gaan zien. Allereerst wilde ik kennismaken met de plaatselijke fauna, dus ik ging naar het Caversham Wildlife Park, wat ideaal is als je typische Australische dieren wil gaan zien en aanraken, zoals kangoeroes, koala’s of wombats. Het park is prachtig en heeft allerlei diersoorten.
Wat ik echt leuk vond was de weekmarkt bij de haven van Fremantle (dat is een stad aan de monding van de Swan rivier, een paar kilometers ten zuiden van Perth). Daar staan meer dan 150 kraampjes, allemaal bij elkaar in een prachtig Victoriaans gebouw. Je kan er alles vinden wat je maar wil: eten, kleding, accessoires, kunst en ambachtswerk, antiek, enz.
De mooiste plek die ik heb gezien is Rottnest Eiland, op 19 km buiten de westkust van Australië, op dezelfde breedtegraad als Fremantle. Dit eiland is voor west Australië heel speciaal. Het typische dier hier is de “quokka” en het leeft uitsluitend hier; het ziet eruit als een kleine kangoeroe. Je treft er ook reptielen en amfibieën aan, allerlei soorten vogels en een rijk zeeleven met tropische vissen, zeeleeuwen en zeesterren. Rottnest Eiland is een natuurreservaat, waar verschillende soorten spectaculaire planten en dieren worden beschermd. De meisjes en ik bezochten het eiland op de fiets, we zijn gaan snorkelen op de prachtigste stranden en we hadden een geweldige dag.
Lilia en Martina brachten in totaal 4 maanden door in Australië, zij hadden dus nog veel meer andere ervaringen.
Hoe vond je de cursus en de activiteiten die de school organiseerde?
Alles was erg goed. Mijn docent Engels was aardig en konhelpen bij de interactie tussen mensen uit verschillende landen, met verschillende talen en culturele achtergronden. De sfeer in de klas was altijd relaxed en vrolijk. Het tempo lag behoorlijk hoog, maar we hadden ook fijne en instructieve gesprekken. De activiteitenin de vrije tijd waren perfect om de taal te oefenen en onze vaardigheden te verbeteren.
Zou je deze ervaring nu ook in je eentje hebben gehad?
Ik denk van niet. Mijn dochter vroeg me om deze ervaring met haar te delen en nu ik dit eenmaal heb gedaan kan ik zeggen, dat dit een fantastisch avontuur was en echt speciaal voor zowel mijn dochter als mijzelf.
Lilia en Martina, hoe was het tijdens de maanden zonder Monica? Jullie waren in Perth vanaf augustus tot en met december – wat vonden jullie van Australië?
Lilia – Het feit, dat mijn mama bij ons was in de eerste paar weken in Australië was erg geruststellend, maar, zoals zij ook al aangaf, de voornaamste reden dat ze met ons mee was gekomen was haar wens om een ervaring op te doen, die ze nooit eerder had gehad. We brachten 3 intensieve weken samen door en het was fijn om samen te leren en plezier te hebben. Toen zij vertrok veranderde er eigenlijk niets. Haar aanwezigheid heeft ons op geen enkele manier afgeremd en ze ging zelfs een paar keer met ons mee naar de clubs! Het hangt er allemaal vanaf, hoe je met dit soort ervaring omgaat.
Tijdens de maanden in Perth hadden we de kans om veel te reizen langs de westkust en wij hebben toen, dankzij een meisje dat bij een reisbureau werkte (partner van Lexis English), een reis georganiseerd in november, na het Cambridge examen. De reis langs de oostkust was het mooiste deel van mijn Australische ervaring. We hebben veel mensen uit de hele wereld ontmoet, die om verschillende redenen in Australië waren en het was goed om onze reis met hen te delen en om elkaar te ondersteunen.
Australië heeft veel te bieden en ik ben zo dankbaar dat mijn ouders mij de kans gaven om mijn Engels te verbeteren en te reizen door dit prachtige land.
Martina – Dit was mijn eerste reis ver van huis en ik was een beetje bezorgd, zowel over de lange vliegreis als over het onbekende. Zonder mijn nichtje Lilia zou ik nooit naar Australië zijn gegaan. Toen mijn tante Monica besloot om met ons mee te gaan, voelde ik mij gerustgesteld. Ik was verdrietig toen ze weer vertrok, maar wij waren toen gesetteld en klaar voor de ervaring op onszelf. Het was een ongelooflijke reis en ik vond alles even prachtig, van de vriendelijke mensen tot de prachtige landschappen.
De vraag rijst: hoe is je Engels nu, na zo’n lange taalcursus?
Lilia – Toen ik aankwam in Australië, was mijn niveau Engels al behoorlijk goed; mijn sterke motivatie samen met mijn overtuiging hoeveel geluk ik had om zo’n ervaring in Australië te krijgen, brachten me naar het C2 niveau binnen slechts 3 maanden en ik ben geslaagd voor het Cambridge C2 Proficiency examen.
Martina – Ik zat op een beginnersniveau en leerde snel hoe ik met mijn schoolvrienden en familie moest communiceren. De onderwijsmethode bij Lexis zorgde ervoor, dat ik de basis van Engels goed te pakken kreeg. Nu moet ik ervoor zorgen, dat ik blijf verbeteren!
Een vraag voor jullie alle 3: welke aspecten van deze ervaring maakten de meeste indruk?
Monica – Wat ik het leukste vond is, dat ik een speciale ervaring kon hebben samen met mijn dochter, mijn nichtje en veel andere jongeren. Ik kreeg de kans om nieuwe dingen te leren en mijn enthousiasme weer op te diepen en dit herinnerde mij eraan, dat het nooit te laat is om te studeren.
Lilia – Zoals ik al eerder zei, de reis langs de oostkust was heel speciaal. Zonder Martina zou het echter niet hetzelfde zijn geweest; ik zou niet op dezelfde manier hebben genoten van deze maanden. En laat me nog zeggen, dat ik de weken met mijn mama ook echt leuk heb gevonden! Het was goed om te zien, hoe blij ze was om terug naar school te gaan en mooie momenten met ons te delen.
Martina – Ik ben het eens met Lilia: de reis langs de oostkust was echt speciaal, en zonder haar had ik dit niet kunnen doen. Ik zal de verrassende herinneringen aan deze ervaring met Lilia en mijn tante altijd koesteren; het delen van deze speciale dagen bracht ons nog dichter bij elkaar! Wat maakte de meeste indruk op mij? Het feit, dat ik mijn zorgenachter me kon laten en gaan, dat ik zoveel heb geleerd en dat ik iets heel anders en belangrijks heb geleerd.
En tot slot, zouden jullie deze “alternatieve ervaring” aanraden aan onze toekomstige studenten?
Monica – Ik zou wel willen dat alle moeders eendergelijke ervaring konden delen met hun kinderen. Ik zal altijd prachtige herinneringen koesteren aan deze weken in Australië.
Lilia – Natuurlijk! Nog afgezien van de persoonlijke groei helpt deze ervaring – in mijn geval gedeeld met mijn nichtje, die als een zusje is voor mij, en met mijn moeder – om relaties sterker te maken en unieke en blijvende herinneringen te krijgen.
Martina – Mee eens!
What do you think?